Bir zamanlar herkes çocuktu.

Her yerde bir felaket var.

Ya çocuklar açlıktan ölüyor,

Ya çocuklar silahtan ölüyor,

Ya çocuklar kimyasaldan ölüyor,

Ya çocuklar taciz ediliyor,

Ya çocuklar ebeveynleri ayrıldı diye psikolojileri bozulyor,

Ya dayak yiyorlar,

Ya çalıştıryorlar,

Ya okutulmuyorlar,

Ya yalnız bırakılıyorlar,

Ya sokaklarda yaşıyorlar,

Ya dilenci yapılıyorlar,

Ya da yok ediliyorlar.

Kendini koruyacak gücü olmayan evrenin en saf varlıkları. Hangi insan silüetindeki hayvan bile diyemiyeceğim (çoğu vahşi bile saldıracağı diğer hayvanın  yavrularına zarar vermiyorlar, onları emziriyorlar vs. ) yaratık bunu yapabilir. Maalesef insanoğlu.

Bu hangi vicdana sığıyor bilemiyorum. İnsan nasıl rahat uyuyabilir.

Pulitzer vb. gibi ödül kazanan fotoğraflara bakıyordum. Yarısından fazlasında ölen çocuğunu gömen anne, ölen çocuklarını gören ağlayan anne, açlıktan ölmek üzere olan çocuklar .............

Bizlere bravo. Onları korumak için hiçbir şey yapamıyoruz. Yazıklar olsun................  

Bir zamanlar herkes çocuktu.